Jakub 1:26 tekst:

Jeżeli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając jezyka swego, takiego nabożeństwo jest próżne.

Znaczenie

Z powodu, że język jest wskazówką serca i ponieważ „z obfitości serca usta mówią”, przeto nieokiełznany język, który wypowiada rzeczy samolubne, zawistne, przepełnione goryczą, przechwałkami lub oszczerstwami, dowodzi, że jego właściciela serce, będąc przepełnione takimi rzeczami, nie jest sercem poświęconym, ani świętem, nie posiada ono ducha Chrystusowego, stąd, jaką by ono nie wyznawało religię, wszystko jest próżne, ponieważ takie serce nie jest w stanie osiągnąć zbawienia. Lecz, Dobry Lekarz wskazuje na antydot, tj. lekarstwo przeciw zatrutej duszy, lekarstwo, które właściwie użyte i według wskazanych przepisów, może uleczyć skażone serce.

—

Tekst pochodzi z książki “Niebiańska Manna czyli Rozmyślania Duchowe na każdy dzień roku dla Domowników Wiary”, 1907 rok, wydrukowano 120.000 egzemplarzy