List do Tytusa 2:14 tekst:

Lud osobliwy, naśladujący dobrych uczynków.

Znaczenie

„Lud szczególny” — nie pod względem ubrania albo obyczajów, lub języka, ani szczególny w głupich, bezmyślnych formach, lub wrażeniach, lecz szczególny w tym, że jest odłączony od świata, jak i od ducha tego świata. Posiada on Ducha Chrystusowego, ducha ofiarowania się Bogu, odłączony od świata i jego samolubnych celów. Jest szczególnym w trzymaniu się Słowa Bożego, jako jego jedynego prawa. Jest osobliwym i w tym, że odrzuca mądrość tego świata, jeżeli ona sprzeciwia się Boskiemu objawieniu. Jest dziwne, że, pomimo iż przebywa ze światem, ale nie jest ze świata. Jest on osobliwym, iż jest zdecydowany w wierze i działa zgodnie z jego wiarą i gorliwością. Jest osobliwym w tym, że zapiera samego siebie i nie uznaje swej własnej woli, ale woli swojego Króla. Jest także osobliwym, że zna Prawdę i może zdać sprawę z tej nadziei, która w nim jest, podczas gdy inni spekulują, podziwiają i wątpią.

—

Tekst pochodzi z książki “Niebiańska Manna czyli Rozmyślania Duchowe na każdy dzień roku dla Domowników Wiary”, 1907 rok, wydrukowano 120.000 egzemplarzy